mosc1.txt

            <l n="15">
              <seg n="a">تو چندان که گویی سخن گوی باش</seg>
              <seg n="b">خردمند باش و جهانجوی باش</seg>
            </l>
            <l n="16">
              <seg n="a">چو رفتی سر و کار با ایزدست</seg>
              <seg n="b">اگر نیک باشدت جای ار بدست</seg>
            </l>
            <l n="17">
              <seg n="a">نگر تا چه کاری همان بدروی</seg>
              <seg n="b">سخن هرچه گویی همان بشنوی</seg>
            </l>
            <l n="18">
              <seg n="a">درشتی ز کس نشنود نرم گوی</seg>
              <seg n="b">به جز نیکویی در زمانه مجوی</seg>
            </l>
            <l n="19">
              <seg n="a">به گفتار دهقان کنون بازگرد</seg>
              <seg n="b">نگر تا چه گوید سراینده مرد</seg>
            </l>
          </div>
          <div n="2" subtype="page" type="textpart">
            <l n="1">
              <seg n="a">چنین گفت موبد که یک روز طوس</seg>
              <seg n="b">بدانگه که برخاست بانگ خروس</seg>
            </l>
            <l n="2">
              <seg n="a">خود و گیو گودرز و چندی سوار</seg>
              <seg n="b">برفتند شاد از در شهریار</seg>
            </l>
            <l n="3">
              <seg n="a">به نخچیر گوران به دشت دغوی</seg>
              <seg n="b">ابا باز و یوزان نخچیر جوی</seg>
            </l>
            <l n="4">
              <seg n="a">فراوان گرفتند و انداختند</seg>
              <seg n="b">علوفه چهل روزه را ساختند</seg>
            </l>
            <l n="5">
              <seg n="a">بدان جایگه ترک نزدیک بود</seg>
              <seg n="b">زمینش ز خرگاه تاریک بود</seg>
            </l>
            <l n="6">
              <seg n="a">یکی بیشه پیش اندر آمد ز دور</seg>
              <seg n="b">به نزدیک مرز سواران تور</seg>
            </l>
            <l n="7">
              <seg n="a">همی راند در پیش با طوس گیو</seg>
              <seg n="b">پس اندر پرستنده‌ای چند نیو</seg>
            </l>
            <l n="8">
              <seg n="a">بران بیشه رفتند هر دو سوار</seg>
              <seg n="b">بگشتند بر گرد آن مرغزار</seg>
            </l>
            <l n="9">
              <seg n="a">به بیشه یکی خوب رخ یافتند</seg>
              <seg n="b">پر از خنده لب هر دو بشتافتند</seg>
            </l>
            <l n="10">
              <seg n="a">به دیدار او در زمانه نبود</seg>
              <seg n="b">برو بر ز خوبی بهانه نبود</seg>
            </l>
            <l n="11">
              <seg n="a">بدو گفت گیوای فریبنده ماه</seg>
              <seg n="b">ترا سوی این بیشه چون بود راه</seg>
            </l>
            <l n="12">
              <seg n="a">چنین داد پاسخ که ما را پدر</seg>
              <seg n="b">بزد دوش بگذاشتم بوم و بر</seg>
            </l>
            <l n="13">
              <seg n="a">شب تیره مست آمد از دشت سور</seg>
              <seg n="b">همان چون مرا دید جوشان ز دور</seg>
            </l>
            <l n="14">
              <seg n="a">یکی خنجری آبگون برکشید</seg>
              <seg n="b">همان خواست از تن سرم را برید</seg>
            </l>
            <l n="15">
              <seg n="a">بپرسید زو پهلوان از نژاد</seg>
              <seg n="b">برو سروبن یک به یک کرد یاد</seg>
            </l>
            <l n="16">
              <seg n="a">بدو گفت من خویش گرسیوزم</seg>
              <seg n="b">به شاه آفریدون کشد پروزم</seg>
            </l>
            <l n="17">
              <seg n="a">پیاده بدو گفت چون آمدی</seg>
              <seg n="b">که بی‌باره و رهنمون آمدی</seg>
            </l>
            <l n="18">
              <seg n="a">چنین داد پاسخ که اسپم بماند</seg>
              <seg n="b">ز سستی مرا بر زمین برنشاند</seg>
            </l>
            <l n="19">
              <seg n="a">بی‌اندازه زر و گهر داشتم</seg>
              <seg n="b">به سر بر یکی تاج زر داشتم</seg>
            </l>
            <l n="20">
              <seg n="a">بران روی بالا ز من بستدند</seg>